Kuş

Yazmak istiyorum.

Farklı birşeyler yapmak istiyorum.

Konuşmak için başka başka insanlar istiyorum. Geçmişten gelen ya da hiç tanımadığım yüzler.

Kahve etkisinde bir zihin yoğunluğu var. Kafamın içine doluşan kelimeler çıkabilmek için benden bir işaret bekliyorlar. Çıkmak için sessiz çığlıklar atıyorlar derinden.

Ne olursa, yaz bizi diyorlar. Öykü olmak, dize olmak şart değil. Çıkmak gerek buralardan. Gitmek uzaklara...

Onlar da başka insanlar tanımak istiyorlar. Daha önce duymadıkları bir melodi eşliğinde, bilmedikleri bir zihine girip çıkmak niyetleri...

Dün kuş yaptım. Seramik bir güvercin. Onun canı olmak, uçmak istiyorum.

Sabah evden çıkarken, 11 yıldır her sabah, girip her akşam çıktığım işyerinin kapısında da durup aynı şeyi düşündüm:

Acaba bu taş kesilmiş kuşa can verebilir mi?

Ben,

biri

ya da

birileri...