Fotoğraflar: Rengim Mütevellioğlu
Sahi ben kendimi ikiye bölebildim mi ki?
Ne güzel yaşayıp gidiyordum.
Yeni bir iş, yeni bir hayat.
Dışardan gel bak, oh ne rahat!
Her genç kızın rüyası gelinliği de giymişsin, otur oturduğun yere!
Olur mu olmaz.
Önce bir testere aldı eline, başladı kendini kesmeye.
Minik minik kanamalar, açılan küçük yaralar, bir açılıp bir kapandılar.
İzler bir oluştu, bir yok oldu. Yapılan konuşmalar, bağrışmalar. Bir susup, bir ağlamalar...
Testere bu acı veriyor. Aldım kendimi böldüm ikiye, üçe... Dağıtmak için her parçamı dilediğimi sandığım yere. Savurdum kendimi her zaman bildiğim adreslere.
Çat ordayım çat burda! Beklemediğin kapıların arkasında, beklemediğin laflar söylenirmiş. Söylenen, bir iki cümle tüm masalın bitmesine sebepmiş.
Artık ne anlatabileceğim bir hayalim var ona dair. Ne de ardı arkası kesilmeyen isteklerim. Öylece yaşayıp gidiyorum; kafam başka bedenim başka yerlerde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder