Yazmak huzur veriyor. Kalem kağıda dokundukça, haz alıyorsun farkında mısın?

Tenin tene değmesi gibi, kendini kaybetmek gibi, sevişmek gibi. Hızlanıyor, yavaşlıyor, tekrar hızlanıyor, duruyorsun.

Ve hep yeniden başlıyorsun. Hep ilk kez gibi...

Anlatılan, anlatılmaz anlar. Tadı damağında kalan bazen de bir an önce bitmesini istediğin dakikalar... Hayatında kaybetmeye dayanamayacağın şey yazmaktan aldığın keyif.

Beynin kalbin ve elin arasındaki o büyük bağ.